Dus, jij wordt een detective, het onderzoeken van zaken van vermiste meisjes van hetzelfde dorp. Één van hun is het gelukt om van het verschrikkelijke wezen te ontsnappen. Hier begint meteen jou onderzoek. De inwoners van het dorp zijn niet zo simpel: voor informatie of kostbare items zul je met een Hidden Object locatie moeten omgaan of een puzzel oplossen. De graphics hier, moet worden gezegd, zien er nogal apart uit. De landschappen en achtergronden zijn in 2D gemaakt, maar de personages acteren er op - in 3D. De één werkt niet met de ander, en dit doet simpel weg pijn aan de ogen. In de cut-scenes heb je er weinig last van.

De gameplay is grotendeels op de map geplaatst en plekken die je wilt bezoeken. Het vergrootglas, zoals je al misschien hebt geraden, vergroot de voorwerpen, wat jou helpt met het zien van de items die jij nodig hebt. De pijl laat zien dat je een nieuwe weg hebt gevonden, maar daar is niets nieuws aan. Het spel is gebaseerd op Hidden Object locaties. Door deze te vinden zal je niet verdrietig zijn. Deze locaties zijn onderbedolven in mist, dus het is heel simpel om ze te vinden. Items worden op de lijst weergegeven, sommige zijn rood gekleurd: om ze op te pakken, met je twee acties uitvoeren. Het is allemaal weer veel te makkelijk, want het enige dat je hoeft te doen, bijvoorbeeld, is een doos openen en de ketting pakken. Ik heb medelijden met de makers van dit spel. Als de items die je moet zoeken wat meer complex waren verstopt, zou het zeker een plus zijn geweest. Er is niets om over na te denken, alles kun je meteen al zien. Dit wordt heel snel saai.

Maar, in het spel The Torment of Whitewall varieert de level van complexiteit! Dit is waar jij op hebt gewacht! Waar je twee componenten van de items probeert te krijgen, klik je op één er van en… gebeurt er niets! Soms ergert dit je. Er is een taak waar je het boek hoe dan ook moet krijgen. Je klikt vele keren op de boekenplank, maar er gebeurt weer niets! Het blijkt dat je bladzijde’s nodig hebt, niet boeken, en het zal je brengen wat je nodig hebt. Sommige puzzels zijn redelijk goed, maar sommige zijn simpelweg te geforceerd. Tussen de spellen door, bied het Hidden Object aspect voor een variëteit aan puzzels waar je de eerder gevonden items nodig hebt. Denk je dat die één van de voordelen van de gameplay is? Nou, wie weet… het zou noodzakelijk moeten zijn om op voorhand te moeten denken, maar het is hier weer net zo simpel. Het merendeel van de tijd is het item dat je nodig hebt in dezelfde kamer.

Als je tijdens het spelen vast komt te zitten, dan kan je altijd raadplegen bij de tips, er zijn vele hints. Afhankelijk van de moeilijkheids graad, zal het variëren wanneer de hint knop weer herlaad. Voor degene die het echt niet lukt is er altijd de Strategie Gids.

Het geluid van het spel past erbij. Je kan de optimale volume van de geluiden en muziek kiezen. De sfeer geluiden zijn uitstekend gedaan, zoals de geluiden op straat of het kraken van brandend hout. De voice-acting is ook geweldig - hierdoor komen de personages echt tot leven.

The Torment of Whitewall bestaat uit drie hoofdstukken. Het plot is uitstekend uitgevoerd, maar wordt op een gegeven moment saai en dan kan een simpele zoektocht naar items je niet meer geïnteresseerd blijven houden. Aan de andere kant, als je er niet van houd om te veel na te denken, dan zul je zeker genieten van dit spel. De geluiden en soundtrack zijn goed gedaan, maar de graphics en personages passen niet echt bij elkaar. Ik kan hardcore gamers adviseren om dit spel te spelen. Maar het is duidelijk dat The Torment of Whitewall meer voor de beginners is.