Het spel neemt plaats in het heden, maar verwacht niet de wereld te zien die je gewend bent! Volgens het plot heeft Nicola Tesla een experiment met het ether in 1895 uitgevoerd, wat tot zijn verdwijning leide en alle mensen op de aarde het vermogen zijn kwijt geraakt om kleuren te kunnen zien en muziek te kunnen luisteren. Misschien ziet het er niet als een vreselijk verlies voor u uit, maar het hoofd personage van Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery beweert dat het experiment van Tesla ook de vreugde uit haar leven heeft gezogen, dus zoals u ziet, is het allemaal heel serieus! Vlak na het experiment zien mensen hem als de schurk, en honderd jaar daarna, gaat zijn jonge afstammeling, Marie, er op uit om achter de waarheid te komen. Om te zien wat nou het doel was van zijn infame experiment. Dus, hier kom jij van te pas. Om eerlijk te zijn, leek het idee over de ether een beetje apart op het begin, maar ik moet toegeven, het is redelijk goed onderbouwd door de ontwikkelaars.

De gameplay van Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery past bij het plot. De nummer van traditionele verborgen objecten scenes is enigzins verlaagd, terwijl mini-games bijna na elke stap van je virtuele reis zich voordoen. Anders dan de meerderheid van Hidden Object spellen, die vol zitten met repetitieve en overgebruikte puzzels, bied deze titel een compleet nieuw aantal van unieke proeven. Je bent meestal bezig met verscheidene machines, waar je oude bedrading probeert te repareren, een generator start of een chip moet vervangen. Gelukkig zijn al de taken in Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery logisch, dus, als je de dialogen niet overslaat en zo nu en dan je dagboek leest, dan kan je er gemakkelijk mee omgaan. Als je toch op één of andere manier vast kom te zitten, dan kun je altijd de vervelende puzzels overslaan en doorgaan.

Wat de verborgen objecten scenes betreft, in het laagste gedeelte van het scherm is er een zogenaamde boodschappen lijst, die je laat zien wat voor items je moet vinden in de locatie waar jij jezelf bevind. Deze lijst wordt willekeurig gegenereerd elke keer wanneer je een mini-game begint, er is maar één object die er altijd is. Zoals je al verwacht had, heb je die nodig om verder te kunnen gaan. De meeste objecten zijn goed verstopt, dus zelfs wanneer ze voor je neus liggen zul je ze nog steeds niet meteen zien. Je moet soms eerst de deur open doen, de la open trekken of een stuk kleding verwijderen voordat je het item dat je nodig hebt kan zien. De scenes zijn licht bezaaid, maar zien er nog steeds niet uit als de ’‘junk piles’‘ die je gewend bent om te zien. Er is geen straf aan de orde wanneer je misklikt en de hint knop herlaad in ongeveer een minuut. Wanneer je de muis over een item laat zweven die je kan pakken, dan zal je cursor naar een hand, een vergrootglas of pijl veranderen, wat er op dat moment nodig is. Actieve gebieden blinken, wat je aandacht zal trekken, dus je zult niets belangrijks mislopen.

De meeste spel hints zul je krijgen door met je virtuele assistent te praten, maar je zult nog steeds niet vast komen te zitten wanneer je ze allemaal overslaat, sinds je genoeg informatie zult vinden op de pagina’s van jou personage zijn dagboek. Daarnaast kun je advies krijgen door je cursor over een actief gebied te laten zweven. In dit geval zal jou personage naar je hinten, wat je nog meer moet doen voordat je het kan gebruiken. Net zoals de dialogen zijn de meest cut-scenes over te slaan. Het dagboek is redelijk goed georganizeerd een daarvoor heel behulpzaam. Ja kan bijvoorbeeld op elke plek op de map klikken om te zien wat voor items je hebt opgepakt en wat voor taken jij in dat gebied hebt ontvangen. Reizen door gebruik van de map is niet toegestaan, maar dat is geen groot probleem, sinds je niet de hele tijd heen en weer hoeft te lopen.

Om het nu over de graphics te hebben, de zogenaamde wereld van uitgelekte kleuren ziet er veel lichter en helderder uit dan vele andere moderne Hidden Object spellen. Als je een donkere locatie hebt gevonden, dan is er waarschijnlijk ergens op de muur een knop dat je het licht laat aanzetten. Er ziet maar één onscherpe achtergrond in het spel, en dat is wanneer Marie haar bril laat vallen. Elke scene is zo kristal helder en prachtig dat je het gewoon uitelkaar wilt trekken en er je desktop wallpaper van wilt maken. De vele geanimeerde elementen die bijna in elke scene worden gepresenteerd, verlevenden aanzienlijk de statische foto’s. Als je in het algemeen geïnteresseerd bent in kunst, dan zul je dit spel leuk vinden door zijn pittoreske interieuren en overweldigende beelden van de lucht. Het enige minpunt van de grapfische ontwikkeling in Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery zijn de verschijningen van de personages. Tegen de gedetailleerde achtergronden zien de tekenfilmachtige personages er een beetje raar uit. Marie bijvoorbeeld, ziet er van dichterbij niet zo schattig uit als wat je eerst zou denken. Tesla zelf ziet er meer als een gekke wetenschappen uit, inplaats van een geïnspireerde aristocraat, zoals we hem hebben gezien op de foto’s die zijn overleefd tot de dag van vandaag. Als je al de vergelijkingen weg werpt met het echt beeld van hem, dan zul je misschien gecharmeerd kunnen worden door de heldere gezichtsuitdrukkingen, wat nog steeds wat tijd zou nemen om er aan gewend te raken.

Naast de graphics die van een hoge kwaliteit zijn, kan Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery ook opscheppen over de redelijk goede voice-acting. De achtergrond muziek is ook heel merkbaar. Het is ongelooflijk vervelend, maar creëerd nog steeds een bepaalde sfeer, wat je hart vult met onverantwoorde rusteloosheid en vaag verdriet. Als je ooit Outcry hebt gespeeld, dan zul je misschien begrijpen wat ik bedoel. Deze spellen zijn nogal hetzelfde wanneer het neer komt op het plot, de puzzels, grafische effecten, muziek, en het feit dat je overleden familielid je door je reis heen leid. Het verschil is dat Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery veel levendiger is met de kleuren en het einde niet zo teleurstellend is. En er is dan wat bescheiden humor die een de spanning wat ontlaad.

In het algemeen, afhankelijk van je ervaring met zulke spellen, zul je dit spel in 5 tot 8 uur uitspelen. Misschien zul je het nog een keer willen spelen door het plot en de unieke raadsels. De ontwikkelaars van Tesla’s Tower: The Wardenclyffe Mystery hebben bewezen om voor een spel ons hart te winnen, dat het niet vol hoeft te zitten met bloederige moorden, duistere begraafplaatsen, gebroken poppen en vermiste vrienden. Het is helemaal niet eng, maar haalt een sterke emotionele reactie naar boven, en je zult wensen dat het nooit voorbij zal gaan. Bravo Persha, wij willen meer!