Om te beginnen, de evenementen in het spel doen zich vooral in de nacht voor, in duistere begraafplaatsen, verlaten tuinen en oude herenhuizen gevuld met spinnenweb, roest en koolstof. Ondanks de sinistere omgevingen, mist Mystery Heritage: Sign of the Spirit de enge sfeer waar we aan gewend zijn geraakt. Zelfs de griezelige cut-scenes met een geest, die voor je ogen in een monster met gigantische slagtanden transformeerd, maakte niet de juiste impressie.

Dus, wat is er mis met dit spel? Ten eerste ontwikkeld het plot zicht te langzaam, wat de speler niet de kans geeft om zich met het hoofd personage te identificeren. Ten tweede zijn we niet echt gek op de graphics van Mystery Heritage: Sign of the Spirit. De meest achtergronden zijn wazig en van lage kwaliteit. Als resultaat zien de graphics er wat verouderd uit, wat je aan een oud comic book laat denken.

De gameplay van Mystery Heritage: Sign of the Spirit heeft ons aangenaam verrast met zijn ongewone puzzels en mini-games, drie verschillende moeilijkheidsgraden en duidelijke Hidden Object scenes. In elke locatie zijn er verscheidene beeldschone geanimeerde elementen, maar er is bijna geen interactie met de spellen wereld. Daarnaast moet je teveel heen en weer lopen, wat al snel vervelend wordt en na een tijdje begint te irriteren.

In het algemeen is er niets merkwaardigs aan Mystery Heritage: Sign of the Spirit. Het is niet het slechtste spel dat we deze zomer hebben gezien, maar ook lang niet de beste. Als je niets anders te spelen hebt, en de repetitieve gameplay niet erg vind, dan verwelkomt Mystery Heritage: Sign of the Spirit je!